Oficjalny rządowy portal Sri Lanki poinformował niedawno, że zainicjowano właśnie specjalny program w celu konserwacji słynnych fresków z Sigirija. W sprawę zaangażował się sam prezydent kraju – Mahinda Rajapaksa. Jakiś czas temu Departament Archeologii poinformował o pewnych zmianach w postaci odbarwień, jakie zauważono na malowidłach.
Okazuje się, że owe białe plamy są wynikiem reakcji zachodzących w substancjach chemicznych, które nałożono kilka lat temu w celu zabezpieczenia malowideł. Eksperci uspokajają, że nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla fresków. Ponadto włoski chemik Fabricio Bandini przedłożył niedawno szczegółowy raport na temat składu chemicznego fresków. Wynika z niego, że malowidła wykonano naturalnymi barwnikami, które nie uległy zmianom na przestrzeni czasu. Mimo wszystko zalecono aby do czasu podjęcia odpowiednich kroków, malowidła podlegały codziennemu monitorowaniu.
![Lwia Skała na Sri Lance. Fot. Cherubino Creative Commons](http://archeopasja.pl/wp-content/uploads/2014/04/lwia-skac582a-na-sri-lance-c2a9-cherubino-wikimedia.jpg)
Sigirija, inaczej Lwia Skała to wznoszące się na 370 m wzgórze, na zboczach i szczycie którego władca Kassapa I wybudował w V w n.e. swój ufortyfikowany pałac. Znajdują się tam również cysterny (zbiorniki na wodę) oraz spichlerze na żywność. Królewski pałac przypominał kształtem lwa, między którego łapami znajdowało się wejście. Z kolei u stóp wzniesienia, ulokowano kwartały dolnego miasta, które były otoczone masywnym murem. Na uwagę zasługuje część zamieszkiwana przez arystokrację, gdzie znajdują się m.in. pozostałości tarasowych ogrodów, kanałów i fontann. Drogę na szczyt stanowią wąskie schody. Przez krótki czas panowania tego władcy, Lwia Skała była również stolicą jego królestwa.
![Freski z Sigirija, Sri Lanka. Fot. Jerzy Strzelecki Creative Commons](http://archeopasja.files.wordpress.com/2011/07/800px-sigiriya_fresco1js1.jpg)
Słynne freski znajdują się w trudno dostępnym schronisku skalnym, ulokowanych w połowie drogi na szczyt. Obecnie można tu dotrzeć wąskimi schodami. Malowidła na ścianach schroniska skalnego przedstawiają 21 figur kobiecych, wynurzających się z chmur. Są one niekiedy identyfikowane ze znanymi z mitologii indyjskiej Apsarami, czyli żeńskimi bóstwami związanymi z wodą, chmurami i mgłą. Zdaniem wielu badaczy pod względem stylistyki, malowidła przypominają te z indyjskiej Ajanty i pochodzą z tego samego okresu. Datowane są bowiem na V w n.e.
Sigirija ulokowana jest w dystrykcie Matale, w centralnej części Sri Lanki. Skała wyrasta z równinnego terenu, dlatego widoczna jest w promieniu wielu kilometrów. W 1982 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Informacja na podstawie komunikatów prasowych w The Official Goverment News Portal of Sri Lanka, LANKAPUVATH News Agency, UNESCO
Spodobał Ci się ten wpis? Podziel się nim ze znajomymi, udostępniając w serwisach społecznościowych.
Jeśli podoba Ci się tematyka bloga, sposób w jaki piszę i jak łączę pasję do archeologii z podróżami, polub Archeopasję na facebooku. Bądź na bieżąco i zapisz się do newslettera!
Jeśli masz pytania dotyczące tematów poruszanych na blogu napisz do mnie archeopasja@gmail.com