Malowidła z rejonu Barnett River, Mount Elizabeth Station. Fot. Graeme Churchard. <a href="http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/deed.en">Creative Commons</a>
Schronisko skalne Djulirri ulokowane jest w rejonie Wellington Range w Ziemi Arnhema na Terytorium Północnym. Znajduje się tu ponad 3 tys. malowideł. Na skalnych ścianach Djulirri możemy zobaczyć przedstawienia kangurów, wymarłego tygrysa tasmańskiego (wilk workowaty), żeglujące statki z XVIII stulecia, postacie ludzkie zaangażowane najprawdopodobniej w rozmaite rytuały, węże a nawet europejskich misjonarzy. Niekiedy mamy do czynienia nawet z 20 warstwami malunków nakładających się na siebie. Powierzchnie skalne opowiadają historię tego miejsca na przestrzeni blisko 15 tys. lat. Najstarsze bowiem malowidła datowane są na 12 do 15 tys. lat temu, zaś najmłodsze nie mają więcej niż 50 lat.
Zachodnia część Ziemi Arnhema wraz z przylegającym Parkiem Narodowym Kakadu uznawane są za jedno z największych skupisk sztuki naskalnej w skali globalnej. Znamy stąd bowiem tysiące stanowisk a z biegiem czasu poznajemy nowe, dotąd nie zarejestrowane. Obecnie teren gdzie ulokowane jest stanowisko, znajduje się ziemiach należących do klanu, którego tradycyjnym seniorem jest Ronald Lamilami. Główna galeria Djulirri była odwiedzana przez nie-rdzennych mieszkańców już od lat 50-tych XX wieku. To prawdopodobnie ojciec obecnego seniora klanu – Lazarus, zabrał w to miejsce pierwszego człowieka zachodu, fotografa Axela Poignant’a w 1952. Z kolei w 1972 George Chaloupka zadokumentował fotograficznie i opisał część głównego panelu stanowiska. Na kolejne badania trzeba było jednak poczekać aż do 2008 roku.
Profesor Paul Taçon jest archeologiem i antropologiem kulturowym z Griffith University w Queensland w Australii. Jest także uznanym ekspertem, prowadzącym badania nad sztuką naskalną od blisko 30 lat.
Film został zrealizowany przez Archaeological Institute of America
FILM 1, FILM 2, FILM 3, FILM 4, FILM 5
Dla zainteresowanych
Przyszłość australijskiej sztuki naskalnej
Grant wesprze badania nad sztuką naskalną w Kimberley
Sztuka naskalna w cieniu fabrycznych kominów
Spodobał Ci się ten wpis? Podziel się nim ze znajomymi, udostępniając w serwisach społecznościowych.
Jeśli podoba Ci się tematyka bloga, sposób w jaki piszę i jak łączę pasję do archeologii z podróżami, polub Archeopasję na facebooku. Bądź na bieżąco i zapisz się do newslettera!
Jeśli masz pytania dotyczące tematów poruszanych na blogu napisz do mnie archeopasja@gmail.com
