Marcowy poranek w Madrycie był chłodny. Kiedy tylko wyszliśmy na ulicę, otworzyłam plecak w poszukiwaniu swetra. Chwilę później poczułam ciepło na zmarzniętych ramionach. Po drodze na stację kolejową zatrzymaliśmy się na śniadanie. Tym razem zamiast…
Faro to senne i ciche miasto utkane z białych domów, usadowionych wzdłuż wąskich ulic. Wybrukowane calçada portuguesa, ubrane są w najrozmaitsze wzory. Zapach kawy i grillowanych owoców morza, pobrzękiwanie naczyń w niewielkich restauracjach, kolory kwitnących…
Portugalia przez lata pozostawała białą plamą na mojej mapie świata. Szczerze? Moja wiedza archeologiczno-historyczna była mocno ograniczona. Wraz z uczuciem do Césara, pojawiła się też ogromna fascynacja jego rodzinnym krajem. W tym roku byłam w…
Megality to główny kierunek naszych archeopodróży w 2019 roku. Przygoda zaczęła się wczesną wiosną, kiedy wybrałam się na wycieczkę do Rybna, koło Sochaczewa. Na płaskim wyniesieniu w dolinie niewielkiej rzeki Lutomi, neolityczna ludność kultury pucharów…
Jesienne deszczowe dni już pukają do naszych drzwi. Kontynuując blogową serię „weekend z dokumentem”, mam dla was kolejne filmowe propozycje na pochmurne wieczory. Nawet jeśli nie jesteś ekspertem, ale sztuka naskalna znajduje się w kręgu…
Wrześniowa niedziela potraktowała nas pochmurnym niebem, z którego kapał powoli, ale jakże zaciekle drobny deszcz. Padało już przed świtem, kiedy zaspana, wysunęłam się niechętnie spod ciepłej pościeli. Nad jeziorem wisiała gęsta mgła. Skrzypiący pomost wypłoszył…
Wczoraj znów ruszyłam w Mazowsze, podążając śladami kolejnej neolitycznej kultury, a mianowicie amfor kulistych. Nazwa pochodzi od specyficznej formy naczyń, które charakteryzowały się kolistym brzuścem. Tym razem trafiłam nad rzekę Wkrę, gdzie przejechałam 42 km,…
We wtorek cofnęłam się w czasie o kilka tysiącleci. Wędrując wśród wiejskich krajobrazów podsochaczewskich wsi, zastanawiałam się jak ten obszar wyglądał w pradziejach i kim byli pierwsi rolnicy. Zapraszam zatem na pierwszy #filmzdrogi. Mazowsze m.in. ze…
Filiżankę gorącego cappuccino zdobi kształtne serce ze spienionego mleka bez laktozy. Trochę żal zniweczyć misterny rysunek łyżeczką trzcinowego cukru. Z głośników kawiarni otoczonej kolosami ze szkła i stali, które są wizerunkiem warszawskiego Mordoru, dobiegają mnie…
